bu hayat benimdi.bir kadına alışageldik bütün cümleleri kuran bendim.isyanları ve teleşsız muhabbetleri bir gazete kağıdından uçak yapıp özgürlüğe uçurdum.üniversiteyi bıraktığım yıl bildiğim en iyi mesleği karar verdim.Devrimci kişiliğimden olması gerek bulunduğum yerlerde hiç rahat durmadım.durmamak gerektiğinide her zaman savundum.Bir kadın sevdim limanlarda savruldum.benim üst kuşağımın yaptığı hatalara düşmemek için çok çaba sarfettim ama olmadı.her koyun kendi bacağından asılır diyenler haklı çıkamadı.ben koyun değildim nede sürünün başında ki çoban.herzaman fikirlerimin arkasındaydım.kimse için değişmedi.sadece ertelendi.basın yayın yüksek okulunda okumak isterdim ama popüleriteye yakın meslekler günümüzde seçilirdi ben de öyle yaptım ama mutlu olamadım.şimdi karar verdim basın yayın okumaya her devrimci kendi devrimini yaratır derdim kendi devrimimi yarattım karar kıldım bir nokta uzaklığa.bir kadına aşık oldum şimdi acırım geçip giden yıllara.üst kuşakların yaptığı hatalarıyla savruldum pastorize hayatlarıyla bize ders vermelerinden sıkılmıştım şimdi bunları uzun zamandır yazmadığım kendi şehrimde yazmak ne bahtiyarlıktır anlayamazsınız.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta