Paslı Sundurma Şiiri - Gülşah Başol

Altındaki paslı demirlere milattan kaç yıl öncesinden nikahlı
Ruhuna işlemiş pas lekelerine rağmen hala güzel.

Mevsimle ne işi olur eşyanın demeyin!
Büyüyüp okula yazılmadı
Çocuklarla yola kutular çizip üstünden atlamadı
Her ne kadar içini çok çektiyse de
Ne top oynadı ne ip atladı
Kötürüm bir çocuk gibi seyretti bizi iç geçirerek...

Sünnetlik çocuk olmadı, gelinlik kız da,
Çeyiz yapmadı
Süslü arabaya binip caka satmadı,
Ne askere gitti ne yavuklusu oldu ama
Hepimizin yolunu gözledi...

Bazen kenarlarından melekler su bocalardı
Kimi zaman kardan bir şapka giyip
Sivri sakallı demir çubuk taklidi yapan
buzdan sopalarla süsledi kendini,
Yüzünü gölgeleyen sarmaşıklara inat
Güzelliğiyle baş döndüren edalı bir dilberdi o...

Hiç üşenmeden
Çeşit çeşit elbiseler giyinir akşamdan sabaha dek,
Her ışık hüzmesinde ayrı güzel,
Kim ne derse desin soluk benizli bir sundurma o
Aslen ne renk olduğunu çoktan unutmuş....