Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
O eski duvarlar... Biraz sıvası, boyası dökülmüş , küf kokuyor olsalar bile yine dimdik ayakta olmalarına rağmen içlerinde sakladıkları o sırlardan olsa gerek ki biraz büzüşmüş biraz durgun, biraz bitkin bir haldedirler...Onları o kadar bitkin yapan yıllar olduğunu sanmam sakladıkları sırların yükünden yıpranmışlıkları...
Bir dile gelseler, bir söyleseler... Nice sırlar dökülür ulu orta, nice romanlar çıkar...
Güzel şiirdi Halenur Hanım Kutluyorum... Saygımla...
paslı çivilerin saplı olduğu hangi duvar ağlamaz ki hazin görünüşüne ihmala uğrayan yürekte paslı çivi sızısı taşır halenur kor hanım çok anlamlı şiirnizi kutlarım
Tekrar şiİrdeyim.
KUTLARIM YENİDEN, SEVGİMLE..
sevdaya tanıklık yapmış bir evin odaları ve odalarla bütünleşmiş insanın yüreğinde sızlayan unutulmayanı ; duvarın adeta göğsüne saplı çiviyle özdeşleştirmeniz.büyüleyici yürek burkan anlatımınmız ve güzel şiirinzi kutluyorum..tam puanla syafamda..
Zamanla insanın 'garip mücadelesidir hayat..'
Zamanın tuzu kurudur.. Eyvallahı yoktur, gelip geçer en şaşaalı yaşamların üstünden..
İşte zaman, 'bir paslı çividir' bazen..
Bazen, daha dün şen şakrak gülüşlerin çınladığı duvarları yıkan nemdir, rutubettir. Boyalarını indirir, pul pul döker sevdaları..
İşte o paslı çivi kalır 'yüreğimizde..'
Söksen, çıkarsan neye yarar ki.. Yeniden kanatmaktan başka kabuk bağlamış yaraları..
Etkili bir imgeydi paslı çivi.. Oldukça başarılı bir şiire konu olmuş..
Kutlarım Halenur Hanım..
Bazen paslı bir çivi batar duvara, yılların anılarını acıtır duvarın yüreğinde, bazen de, eski bir resmi astığınız pırıl pırıl bir çivi, pas
tutuverir duvarın yüreğindeki anılardan...
Sonuç aynıdır belki ama, bu kez çivinin suçu toktur.
Bu kez günah, duvardadır, duvarın yüreğindeki anıların rutubetindedir çünkü.
Şiir güzeldi, anlamlıydı ve hüzün vericiydi dizeler.
Ne var ki, umarım, sizin duvarlarınız çivit mavisi kireç badanası ile değil, pembe yağlı boya ile örtülmüş olsun.
Kutlarım usta kaleminizi ve duygu dolu yüreğinizi,
Duvarlarınıza hiç paslı bir çivi batmaması dileğimle,
sevgim ve saygımla Halenur hanım,
Ünal Beşkese
Ah o duvarların dili olsa da bir konuşsa!.......... O 'paslı çiviler' evde yaşanan hüzünlerin ağırlığından nasıl eğilip büküldüklerini, zaman bu kadar karşı koyarken o hüzünler nedeniyle içlerinden ne kadar çürüdüklerini bir anlatabilseler.....
O çivit mavisi boyalar kazınsa altında kimbilir hangi anların fotoğrafları çıkacak günümüzdekilerin bile hiç görmediklerinin içinde olduğu, ya da ummadıkları anların!........
Hep denir ya!........ Her evde bir destan saklıdır..... Bir kısmı anlatılmış....... bir kısmı hiç dile gelmemiş...........ama yaşanmış!.............
Yıllardır düşündüklerimi dile getiren şiiriniz bana çok yakın geldi Halenur Hanım......... Çok severek okudum ve çok etkilendim............
Şiirinizi ve sizi içtenlikle kutlarım......... Sevgilerimle..........
İnsanoğluda böyle değilmidir, yüreğinde bir paslı çivi suskun ve küskün, azıcık oynatsan can yakar, anlamlı ve hoş bir şiirdi kutlarım sevgiler...
Kim bilir o paslı çivide eski bir sat mi sallanıyordu düzgün tik taklarıyla, ya da bir aile resim. Belki de değerli bir tablo. Hala o anıların gücüyle yaşamakta o çivi duvarda. Şairin de söylediği gibi dokunulsa, çekilip çıkarılsa yarası kanayacak...Kim bilir?...
Kutluyorum Halenur hanım.. Beğeniyle okudum. Nicelerine...Sevgimle...
Bu şiir ile ilgili 39 tane yorum bulunmakta