Fenerbahçe de bir akşam üstü..
Deniz sakin.
Yayalar mutlu.
Garsona, açık,çok açık bir çay siparişi veriyor.
Yüzünde eskiden kalma bir alışkanlıkla,
Kıvrımlarında dans eden gülümseyişine eşlik ediyor.
Aklına düşüveren bir yol.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim