Paslı Bir Anahtar Şiiri - Şahin Çınar

(Kendime Açılmayan Kapılar)

bir şehir girişi gibiyim kendime
dar sokaklarım var, unutulmuş hecelerden
anahtarı bende olmayan kapılarım
içimde eski bir evin gıcırtısı

geçerken aynı çınarın altından
çınlamıyor sesim artık taş duvarda
bir çocukluk izi arıyorum kaldırımda
biri silmiş… ben mi, zaman mı?

eski benliğime not düşen tabelalar
okunmaz şimdi, pas tutmuş harflerdeyim
bir kahvenin buğusunda gördüğüm yüz
*ben miydim o?* yoksa bana benzeyen bir gölge mi?

şimdi, ne ben eski benim
ne şehir aynı şehir
ikimiz de birbirimize yabancıyız
ama hâlâ birbirimizi bekliyoruz

bir durakta düşen yaprakla selamlaşıyorum
ve içimde kırılan camdan
    kendime bakıyorum
kırık yansımada tanıdık bir hüzün
adı var: zaman

Şahin Çınar