Paslanmış kelimeler Şiiri - Kenan Faik

Umutsuzca sevilere aktı hep erdirdiğin seneler
Halbuki göz ucuna tutuştuğun kaç yangın ederini bilir ki!
Demedim içlenmelerine inandırmak değil kendini,
Kendine yetmeler…
Paslanmış kelimelerin içinde kaldığınsa, aşk dediğin
Dua eder belki,
Kimseler bilmesinlere,
El etek çekilsinlere
Gözden düşmelere
İçine sarıp tüm karmaşalarını dolayarak
Ömre…

Kollarında vahşi bir ülfetsizliğe bıraktığın acılar
Gecenin saçlarına sürer karamsar renklerini…
Vakti vardıysa da kalmadı artık ümidi mazeretlere
Güze göz kırpan sonbaharın…
Ölüm haykırınca
Sükuta ne yol kalır
Ne aşka veda…

Durlanmış bir sevmişliği barındırmak zor
Menekşe yaşamların korkusunda
Hele yağmurların azabını hissederken hiç kolay değil
Hoyrat kelimelere sığınmak…
Güvenebilir misin söyle?
Donuk bir çizginin kırılganlığına…
Zihinlere konulan yapay devrimlerin kabzasında
Ömürlere meydan okuduğun
Belli ki narkoz etkisi bir hayal
İnan
Ötesi değil…