İnanmak aldanmışların zanaatı.
Ne sönecek gülümsemene,
Ne de vermediğin sözlere inandım.
Çok sevdim sadece, çok sevmiştim,
Çok seviyordum, çok seviyorum.
Zaman terbiye edermiş her aşığı,
Düşürürmüş sevme eyleminin kip eklerini bire.
Oysa ben hep bir çocuk gibi sevdim,
Seni,
En sevdiğim taşları koyduğum cebimde taşıdım.
Kayıt Tarihi : 9.5.2019 17:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!