Pasif Ofsayt Şiiri - Seyfi Karaca

Düştük mü birkerre?
Çarpılmış kerratın işi azıtıp artıran yamuk yumuğuna
Yerin dibine batık beton kaplamalı
ses ve soluk geçirmez hücremsi pasif ofsaytın
Soyunulma odalarını, yedek kulübelerini
Hayat istikametinin oynaşmadığına tam tersi kulüp
Kulüp-çek tıkıldık
Doluştuk mu bir kerre atlet don kalmayıncaya kadar
Nicedir
Ne zamandan beridir gözü gönlü yan yan
Yan çizgi takipliliğini kıyılanıp
Kökleşmiş korkuların gelenekselleşmiş ceza alanına
Ve yaşam takipsizliğine yan bakan
Döküldük mü...?
Faldır dikişlerle eşleşen ayak ayağa sayıştırıldığımız
Ucucuna gelmeyen yakası sökük ince vakaların figüranlığına
Secyeye..
Diziliştik mi ağır araflarda komalık
Kısa paslaşmaların züğürtü namıyla kocaman
Hol
Hotel
Holidey hospital vıcık vıcık kan ve tere havlu atarak
Bu da kaçar mı u-lan filan...
Vur şu abalıya..noktasından susuz gemisi azadedilmiş tufana
Şutla be
Şutla...dörtle beşle şu ayıpsın (a) v (i) erajı
İndir kafayı debriyajına hortlanan yapılmış ortaların
Ayağına gitmiyorsa dağına çık çöpün
Zıplat aklını oynat fikrini
Dön u-lan filan..!
Bir dön de yapıştırdımmıydı tekmeyi
Sana alık salık numaralar uyduralımın
Kaptanlaştık, taktık mı kolbandını? yolsuz ipsize
Astık mı kupayı? Dünyasızlaştığımız camdan
Yoksa karakökünün kıskacındamıyız yok daha nelerin
Sızılar sinek sessizliğinin abarı kubarı
Veya karo papazı ılımcı i-liman
Feleği şaşkın
Dineğrinin

Seyfi Karaca........Haziran / 10