Mürekkebim acziyet kokuyor, görebiliyor musun?
Saklı bahçemde yaşanan bir bahar varmış, yalan!
Ben toprağın kokusunu hissetmedim hiç.
Yağmura sakladığım ekinimde olmadı.
Sadece enlerde yaşadım,
Küçük bir kelebeğin gökyüzünü kanatları altına sığdırışını,
Yahut bir kalemin kağıda hiçbir şey yazamadığı anları..
Kıyıya vurmuştu da gülüşlerim hiç aldırış etmemiştim
Uçurumlarıma köprü olacak ruhların kapısını çalmıştım bir tek
Sahi ölgün ruhumu saran bu yaz da neyin nesiydi?
Yoksa hâlâ yeşermeye ümitli düşler mi vardı?
Pas tutmuş bir fikri, hangi anahtar açardı?
Hayır, harfleri bana azap olan cümleleri azad etmek istemem.
Mürekkebim kalemde mahpus,
Hükmü müebbet.
Af çıksın istemem.
Kayıt Tarihi : 29.5.2019 12:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"nesi?" olsaydı daha güzel dururdu gibime geliyor
TÜM YORUMLAR (5)