*mal şewitî; ji germa havînê mij û dûman e
Ağlamaya
anlamadığınız dilin ağıtlarıyla başlıyorum.
Ötekiliğin mendiliyle siliyorum,
musallat acıyı...
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Son dize apayrı güzel kardeş.
Biz değiştirmeye çalıştıklarımızdan olmayalım.
..
sanki içimdir dizelerde saklanan, şairim sesin güz türküsü geldi. ne güzel seni okumak.
bu dizelerde 'karşısında' tekrarı biraz sıkıntı vermiş.
başka bir kelime ile anlamı bozmadan değiştirmek lazım sanki. bir kaç kez okudum geldim takıldım orada işte.
...ve neşter, kör bir bıçak gibi
acılarımın karşısında ]farkında, yanında vs.
bileklerim diz çöküyor
mitoz bölünmeler karşısında...
şiirin içiyle ilgili düşününce bazen keşke şiire hiç bulaşmasaydım diyorum. yazdıkça bizden kopan parçalarla tarihe bir puzzle yapılıyormuş gibi bir hissi yaşıyorum. dizeleri okuyunca aklıma bu geldi.
şair milleti kadar içini eşeleyen yoktur herhalde.
bir cerrah ya da arkeolog titizliğinde çalışmak, bir demir fabrikasında potada erimiş demir karşısında duran işçi gibi olmak, zor sanat ve sonu yok gibi.
sevgi ve saygılarımla.
kutlarımmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm.
..
Yaşamın kısıtları mı söyletiyor acaba bu dizeleri?
Ne olursa olsun,özellikle son dizeler, sıraddışı bir anlatım ve çağrışım yüklü.
Dizelerin sahibini kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta