Yazmıştım, bir parşömene sevdamı dize dize.
Korkmuştum, elimden kaçacak veya zedelenecek diye.
Sakındım onu her şeyden, ellerimden bile,
Sakladım sonra parşömeni göğsüme, yazdıklarımla birlikte.
Korkum belki parşömeni kaybetmek değildi sadece.
İçinde sen vardın, yoksa parşömenden bana ne.
Ama ya parşömenle birlikte kaybetseydim seni de...
İşte bu yüzden sakladım onu vermedim kimselere.
Yüreğimde sen vardın, göğsümde harfler.
Her harf seni yazıyordu ayrı ayrı ve beraber.
Hani göğüs kafesim olmasa buluşacaktı aşkla harfler.
Ama engeller vardı bulusamadı hikayedeki karakterler.
Kayıt Tarihi : 11.4.2009 18:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Behçet Soylu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/11/parsomen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!