PAROLA
Hayati Baki ile Erdoğan Kul’a
sustum... unutmaya ayarlı basit bir alışkanlıkmış hayat
uykulu koridorların ucunda depreşen sabırsızlığım ah!
nabız atışlarımın korkunçluğudur beni buraya çeken
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim