Parmaklarımın Ucu Uyuşurken

Unutma
Parmakların dili yoktu
Saydığı günü
Sendin
Benimleydin
Elin elimi tutuyordu
Hatta sıcaklığın içimi kavuruyordu
Vücudum ateşinle yanıyordu
O zaman
Peki sen
Sen ne yapıyordun,kokun olmadan
Bak ayaklarım taşımaz oldu
Bedenimi
Ruhuna baygın baygın bakarken
Gökyüzünü uçtu bütün yaşadığımız anılar
Dillerin tutmaz oldu
Parmakların koparken
Ya ben
Ben ne oldum dersin,tek başıma

Çocukların miras bana
Ben dostlarına uzanırken
Önce tırnaklarım küçüldü
Sonra parmaklarım kapandı
Anlayamadın biran
Bakmışım bedenin toprağa uzanmış
İşte o zaman anladım gerçeği
Gerçekten ölümle yüzleşmeyi
İkimizin arasına artık toz toprak girmişti
Günlerini gece ettim
Yılmadan aradım
Bilemedim bulamadım seni
Unutamadım yaşadığımız sevgiyi
Tükenir geçer dediler
Gündüze gündüz geceye hüzün eklediler
Geri dönüp he dediler
Tam anlayamadım ama
Sevdamızı bildiler
Parmaklarımın ucu uyuşurken
Bahattin Tonbul
26.6.2010