Parmak uçlarında karanfiller

Hasta ziyareti kadar kısa bir an
vazodaki çiçeklerin suyu yarılanmışken
bir el dokunuyor elime
kağıt peçeteler gibi ellerin
ellerin gibi ak pak örtüler
pencerenin önündeki iğde ağacının kokusuyla
ilaç kokuları arasında
perhiz dinlemiyor baharatlı kelimeler
cümleyi yakıp kavuraraktan
ecza kokuyor odanın dört bir çevresinde

dolanann gölgeler
dudağında bir ara bir sözcük sıkışıp kalmışken
açılan kapılara ayna tutulmuş mekanlar gibi
ince narin serin ellerin
parmak uçlarında mimozalar
engelliyor tek heceli kelimeler cümleyi
cümlesininkazan kaldırdığı imla
tutkuların asaişe takındığı tavır
vetutkulu oyunlar kurarken gözlerin
davetkar ahşap köşkler gibi

karışık bir yemek tarifi gibiydi
tadımlık bakışların değişik tadlar gibi
yanıp sönen yıldızlar ve örtüsüne dolanan
bulutumsu gökyüzü
karmakarışık duygular seli silme
ayrılıklar inceltiyor sürtüşmeleri
karanlığa gömülürken oda aydınlığa özrüyle
parmak uçlarında karanfiller

Yüksel Nimet Apel