Parmak Uçlarımda Hayat Şiiri - İdris Köksal

parmak uçlarımda hayat yazdıkça varım ben
kağıtlara bir ömür sığdırırım yıllar akar mürekkebimden
satırlarımın yüzü asık darağacında kelimeler
kalem bile küser ellerime kağıda dokunmak istemez
bir aşk hikayesiyse hayat kalbim kırık ezelden
bi senfoniyse sevmek kopuk bamtelim evvelden
ve yok zihnimde mazi denen zaman kavramı
çünkü senden öncesini hiç yaşamadım
yaşlarım yıllarımı devirdikçe yaşlandım
ve geriye 18 yaşında koca bir ihtiyar kaldı
zamanın külfeti kaşlarımda ağrı
365 günün her sabahı ağladım
güneş yüzüme vurdukça gözlerimi kapattım
çünkü her günün aydınlığında bir karanlık saklı
ve ben tam da o karanlıktayım
yaslarımla dost oldum
gülüşüm hüzünlerimde saklı