Akşam Vakti Şehir Şiiri - İdris Köksal

Vurulmuş akşam yalnızlığından şehir,
Susturulmuş tüm öfkesi kalabalık sokakların,
Evlatları dövülmüş kaldırımların,
Ve umutları meydanlarda peşkeş edilmiş kadınların,
Yazılmış alemin en acı şiiri bugün,
Akşam yalnızlığından vurulmuş şehir.
Kulaklarda zehir bir ses,bu bir haykırıştır oysa,
Ağlıyor gam yüklü tersaneler, denize nazır evlerinde,
Hakimiyet karanlığın olmuş,
Kırılmış o vakit uğursuzluğun getirisi aynalar,
Hüküm giymiş hayatın kadınları,
Yazılmış alemin en acı şiiri bugün,
Şimdi hangi yağmur temizleyecek seni?
Saçlarını kim okşayacak çamlıcanın,
Kim seslenecek galata kulesinden deryalara?
Çözülmüş bugün şehri birlikte tutan o prangalar,
Dizlerini kırmış o vakit boğaz köprüsü,
Yazılmış alemin en acı şiiri bugün,
Suçunu biliyor gibi eğmiş başını gülhane,
Kırmızı renge boyanmış ellerini çekiyor üzerinden tanrı,
Şimdi yalnız - yapayalnız- kaldın ey taşı toprağı altın şehir,
Vurulmuş akşam yalnızlığından kaderin,
Bu gece son diye ağıtlar yakıyor karaköy,
Günahlarını örtemezsin emirgan,
Şimdi yerle yeksan olsan ne fayda eminönü,
Yazılmış alemin en mel'un şiiri bugün,
Artık sabah olmayacak...