Parmak uçlarımdan öp sevgili
En çok orası acıtıyor bedenimi
Yalnızlık en çok orada üşütüyor düşlerimi
Ve en çok orada kaybediyorum ayaz yemişçesine kendimi
Gecelerimde ki yıldızları orada söndürüyor hicran fırtınası
Rüzgarına kapılıp savruluyor, kaybedişler sarınmış umutlarım
Parmak uçlarımda gömülüyor inançlarım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
