Parlayan alev sema,
Kızıl kordu dünya,
Gölge yoktu,
Karın doyurmaya, yoktu
Yemiş, zerzevat,
Su yoktu...
Acı harmanı her taraf,
Parıldayıp kavrulurdu her mekan,
Adem evlatları ve develer,
Bir acı fanusunda,
Üzülüp dururdu.
Kayıt Tarihi : 7.6.2022 07:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!