Parkinson denen sevimsiz illet.
Bula bula geldinde beni mi buldun?
Sanki kral oldun bedenime taht kurdun.
Bedenimi kastın ayağımı kastın.
Bari elimi rahat bıraksaydın
Şuna bak yaaa şuna bak!
Beni dinlemiyor bile hele şu şerefsize bak!
İlaçlara mahkum ettin beni diye sakın ola sevinme.
Çok şükür hiç olmassa beynim yerinde.
Güzellikle söylüyorum bak hadi git geldiğin yere.
Tıp ilerliyor artık senin ecelin geldi suyun ısındı.
Şuna bak yaa şuna bak.
Beni dinlemiyor bile şerefsiz
Ama sen sonuna bak.
05.03.2006
Kayıt Tarihi : 5.3.2006 20:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hemşehrinden naçizane bir hediye kabul edersiniz inşallah.
Şükür
Şükredecek çok şey var.
Ne gam!
Yalın ayak basmışım
Taşa, toprağa.
Üstte yok!. Başta yok!
Ayakkabı da ne?
Ayağı olmayana.
Tüm yokluklar bir yana…
Gam değil!
Tek kollu olmam.
Dünyanın bütün kahırlarını yüklensem de
Kaldırabilirim
Dayanak noktam sen olduktan sonra.
Metin Soydeveli
Dayanak noktası çok önemli. Odaklanacağınız O olmalı.
öyle bir şerefsizde bende var yapışıp başımın ortasına hiç yalnız bırakmıyor beni ama şikayetçi olmadığım bir sızı da yüreğimde yaşadığımı hissettiriyor
sevgiyle
TÜM YORUMLAR (11)