18 Temmuz 2005, İstanbul
nefis bir akşamüstü geçer tarihi vedaların
fırınlar hep talaşlı ekmek kusar
öldükten sonra yapılır musluğu, kadim binaların
ev donar, parkeler kırılır, insanlar susar
nefis bir akşamüstü vedaların tarihi geçer
kimisi uyur, kimi uyumaz o gece vakti
kimi bir iki saat ağlar, kimi bir ah çeker
kimininse ağlamaya kalmaz takati
ölüm donuktur, ölüm sessizdir, ölen uslu
bir gün ölen tüm insanlar hayat kustu
Kayıt Tarihi : 9.9.2024 16:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
