Parkalı genç kadın Şiiri - Tülün Ceylan

Sen
Doğduğum, büyüdüğüm, okuduğum
İsini ve hüznünü soluduğum
Gecekondularında kaybolduğum
Memleketimde dolanıyorsun
Ben senin memleketinde seni arıyorum
Bak
Sakarya Caddesi’ndeki
Kitapçılarda bulacaksın parkalı gençliğimi
Bardaktaki soğuk birada
Sesim köpürecek
Uzun kumral saçlarımın
Papatya kokusu seni Sihhiye’ye sürükleyecek
Sihhiye’deki kalabalık
O her zamanki kalabalık
Benden dolayı tanıdık gelecek
Dil Tarih Coğrafyanın soğuk kapısı içini yakacak
Bak
Göreceksin bahçede ağlayan çakır gözleri
Kendini camdan atan profesöre yanan
Hayatın anlamını
Colomb merakı ile arayan çakır gözleri
Ulus’a doğru ilerlerken Opera Bina’sına gir
Bilet kuyruğunda erkek kotu giymiş
Saçları tepesinde toplanmış
Sade bir kız olacak
Ona da bak
Yabancılığını hemen anlayacaksın
Ve kesin bir yakınlık kuracaksın
Samanpazarı, İtfaiye Meydanı
Derken mutlaka
Samsun Asfaltı
Samsun Asfaltı’nı ışıtarak
Yüzünde Meryem Ana masumluğu ile
Bir gebe kadın geçecek
Tamircilerin önünden
Tüm çıraklar bir şeyi olmak isterdi bu kadının
Sevgilisi, kocası yada
Karnındaki bebesi
Anaçlığı senide içine çekecek
Ve sen farkında olmadan
Çakır gözlü parkalı bu genç kadını
Soluyacaksın Ankara’da
Ve onu biraz daha iyi anlayacaksın

Tülün Ceylan
04,05,2002