Park Bahçeler Maymunu Şiiri - Veysel Şimşek

Park ve bahçeleri ağaç dibleri,
Halkın parasıyla dolmuş cepleri,
Bende asla sevmem böyle tipleri,
Hava atar park bahçeler maymunu.

Bu maymunlar erkek ile dişidir,
Oyum ile hava atan kişidir,
Yetki ile sahiplenmek işidir,
Doymaz yutar park bahçeler maymunu.

Devlet malı kalmadıki babandan,
Hep yiyici çekirdekten tabandan,
Kıskanırsın anlıyorum çabandan,
Yer yer doymaz park bahçeler maymunu.

Şair derki göz dikerler lokmana,
Gerek yoktur maymun ters ters bakmana,
Canını sıkmana karşı çıkmana,
Dandan öter park bahçeler maymunu.

Erkeği boynuzlu dişi fellahtır,
Oda benim gibi çulsuz şallahtır,
Sen kimsinki kısmet veren Allahtır,
Artık yeter park bahçeler maymunu.

Veysel derki sizedir bu bed duam,
Size muhtaç değil şen şekrak yuvam,
Allah size muhtaç etmesin duam,
Sanma beter park bahçeler maymunu.