Park Şiiri - Ersan Yüksekkaya

Parkta Yapayalnızım Radnaya
O hiç ellerini tutamadığım parkta
Gözlerine bakamadığım parkta
Boş salıncağı itiyorum
İleri geri ileri geri
O salıncakta sen varsın
Ne güzel dalgalanıyor öyle saçların
Papatya kokuyorlar burnumda tütüyor
Dokunmaya korkuyorum
Kaybolup gitmesen olmaz mı?
Bir kere dokunsam yanaklarına
Birlikte kaymak ister misin kaydıraktan
Gel tahtırevallide göğe ulaştırayım seni
Ya da boşver
Şu köşedeki bankta oturalım
Korkma onlar sadece kediler
Yanımıza bile gelmezler, gelemezler
Ben varım korkma korkuturum onları
Kal arkamda yavaşça sarıl bana
Getir kollarını istersen omzuma koy
İstersen ellerimden tut
Ama kaybolma nolur
Bak gözlerime nolur
Gitme, gitme