Park Şiiri - Hacı Veli Soylu

Park

Bir afili yalnızlık kapladı yüreğimi,
Şu betondan enkazlar katletti çimlerimi.

Nerde kaldı mavi deniz, o yemyeşil ormanlar.
Tek parça yapmışlar, boyun bükmez o dallar.

İlk bakışta hoş gelir ince kesilmiş yaprak.
İstemeden girersin seni sınırlar o park.

Hani benim çimenim, üstünde yattığım ot?
Tel örgüyle çevrilmiş sadece göze maskot.

Gel ormana gidelim bize ayı desinler.
Ayı seyretmeyenler bari de izlesinler.

Güzel ülkem süslensin bir gelin gibi ama,
Hayatımı kuşatsın güzellik baştan başa.

Yaprağında sarmaşık dolaşsın bir ucundan.
Güller ahenkle açsın koku saçsın an be an.

Sakın yanlış anlama, güzelliktir yoldaşım.
Yeşil bir yaprak görsem, bana gülüyor kanım.