Park Şiiri - Qeshem Necefzade

Sanki bu park
bir manzaradır
asılmış şehrin yakasından.

Banklar yeşil,
üzerindeki insanlar,
özellikle kızlar, oğlanlar
onun orman rüyalarıdır.
Banklar zaman rüzgarında
insanlardan sıkı sıkı tutmuş.
Kadın ellerinden tuttuğu çocukla
dengesini korumuş
Bak, o üniversiteliye benzeyen kız da,
kalbindeki düşüncesinden
iki elli tutmuş,
dayanmış dümdüz.
Ağaçlar bakışlarıyla durmuş.
Biraz da derinden düşünürsen
insan bakışlarıyla
dikilmiş bu ağaçlar.
Bazan seyrci rüzgar
Sallıyor bu manzarayı.
Fakat kadın bebeğinden
öyle öyle sımsıkı tutmuş ki,
hiç bir yere gitmek istemiyor.
Maalesef zaman
Galeri müdürü gibi
bu manzarayı
bir zaman kaldıracak.