Parıltılı Yol Şiiri - Kasım Kobakçı

Yürürken sen, o parıltılı yolda,
Kamaşmışsa gözlerin ışıktan,
Görmüyorsan bastığın yeri,
Ya körsündür, ya da nankörsün.
*
Soğumuşsa içindeki heves,
Tükenmişse sendeki nefes,
Örülmüşse duvarlar şöhretle,
Görünsen ne çıkar, görünmesen ne.
*
Kirlenmişse adımladığın o sahne,
Kararmışsa üstündeki o tül,
Önüne serilen, o kanlı örtüyü,
Çiğnesen ne yazar, çiğnemesen ne.