İnsan bazen birden bire “Parçalı Bulutlu “ bir iklime girer..
Renkler gri, hayat solgun, dostlar uzak, kavga tatsız, sohbet ahenksizdir...
Her an bir sağanak beklenir..
Ama sağanak da patlamaz...
Bulutlar kabarıp koyulaşır...
Bakışlar donuklaşır, yüz çizgileri hafifçe tozlanıp silikleşir...
Telefon çalar...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
hayatın parçalı bulutlu anlarını çok güzel bir şekilde ifade etmişsiniz, kaliteli bir şiir ortaya çıkmış. yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta