Parçalı Bulutlu Şiiri - Hasan Tonga

İnsan bazen birden bire “Parçalı Bulutlu “ bir iklime girer..
Renkler gri, hayat solgun, dostlar uzak, kavga tatsız, sohbet ahenksizdir...
Her an bir sağanak beklenir..
Ama sağanak da patlamaz...
Bulutlar kabarıp koyulaşır...
Bakışlar donuklaşır, yüz çizgileri hafifçe tozlanıp silikleşir...
Telefon çalar...
Bir genlik aşkının sesi duyulur....
Bir sevinç kıpırdar...
Bir heyecan.
Güneş, şöyle bir pırıldar bulutların altından...
Telefon kapanır, ışıklar yeniden kaybolur...
Öfkelenmek istersiniz, öfkelenemezsiniz...
Sevinmek istersiniz, sevinemezsiniz...
Parçalı bulutludur her şey....
Enflasyon hesabı, serbest faiz, iktidar partisindeki çatlak..
Hepsi de bulutların çok ötesinde, ilgi alanınızın tümüyle dışında kalmıştır.
Bir şey beklemezsiniz...
Belki de beklersiniz..
Ama beklenen güneş değildir artık...
Bir pırıltı, bir ümit, bir sevinç değildir...
Yağmura yatkındır yüreğiniz...
O da yağmaz bir türlü...
Biri bir selâm verir...
Gülümsersiniz..
Biri, sevgiyle omuzunuza vurur.
Gene gülümsersiniz...
Küçük güneş kırıntıları..
Sonra gene bulutlar...
Hayat parçalı bulutludur...
Güneşsiz ve yağmursuz. Soğuk, uzak, sessiz ve donuk...
Çocuk sesleri duyulur bahçeden...
Şen bir kadın kahkahası..
Bulutlar kırılır kenarından..
Bir avuç güneş ışığı Geldikleri gibi kaybolurlar...
Gazete manşetleri yabancıdır....
Televizyon haberleri yabancı...
Tanıdıklar yabancıdır...
Her zamanki bildik dertler bile yabancı...
Cesaret gibi, korku da bırakmıştır sizi...
Zaman, parçalara ayrılmaz..
Yılları, ayları, saatleri, dakikaları yoktur...
Gri ve kesintisiz bir uzaklıktır zaman..
Ne tehditkâr gök gürültüleri...
Ne bir fırtına...
Bir telefon çalar...
Artık ona bile sevinemezsiniz...
Yağmurlar ve güneşler ve gündüzler ve geceler...
Hepsi gitmiştir...
Bir yağmur beklersiniz...
O da yağmaz işte...
Her şey gri...
Ve hayat parçalı bulutludur...