Ateşin ömrü Şiiri - Neşe Usta

Ateş'i , Gece seversin güzelliği için .
Ateş ,Geceye muhtaç gece ise ona aşık
Gece'ydim Güneş yaptın .
Belki de kendini yaktın .

Emir'leri gizemi yaktı , söndürmedi .
O bir Buluttu ben ise Güneş .
yakarsam , ağlardı ,
ağlarsa , yanardım .

Gözleri okyanus derinliğiydi ve ben kayboldum .
Duruşu sertti kendimi kaybettim .
Kaşları çatıktı , gizeminde kayboldum.
Belki de ben kendimi onda kaybettim .

Saat kavramı uzundu , onun yanında ise kısaydı .
Ben uzundum , onun yanına ise kısa .
Belki de ben onun bambaşkaydım .
Sen beni bekleme , ben seni beklerim .

Uzun süre sen olmayanı sevdim .
Sonra seni sevdim .
Sonra yandın bunu gördüm
Senle yandım bunu göremedin

Üstümüzü sardılar kendini düşündün .
Kavgaydı belki ayakta tutan sevgi ise birlikte tutan .
İçinde sevgiyi hissettim , şarkı sözüyle kalbini açtın
Biz hep sağlam kalacağız sevgili

Gözlerim kördü senin sözlerinin alevlerinde yanmıştı .
Döner dedik domatesli çıktı tıkandık .
Şans dedik değerini bilemedik .
Belki de birbirimizi hiç dinlemedik .