(bazen korkunç vehimlere kapılır insan. gördüğü ve göründüğü
kadardır aklının sırları, sınırları. herşey alışılmışlığın sıradan bez-
ginliği içindedir sanki. boğazına düğümlenir bütün kelimeler..
ruhunu boğar gerçeklerin ağır ve şeffaf kabalığı. kaçmak ister
yaşamın umarsız kalabalığından..)
Ve bir şiir koşar gelir
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta