Kime canım desem canım alıyor,
Kahpelik parayla değil ki dostum...
Ardından hüsranı bana kalıyor,
Hainlik parayla değil ki dostum...
Bana engel koyup elle geziyor,
Baştacı ettikçe benden beziyor,
Bu iş bence namertliğe benziyor,
Âdîlik parayla değil ki dostum...
Ben selam beklerken, elin koynunda,
Kolları sarmaşık elin boynunda,
Sonra bana gelip leş oyununda,
Rezillik parayla değil ki dostum...
Vefa arayanda asıl kabahat,
Ne yapsam, ne etsem bilmez kanaat,
Şahidim olsun ki yüce kâinat,
Sahtelik parayla değil ki dostum...
Sevdim mi evet de bu neyin hırsı,
Ne gezmesi biter, ne spor, dansı,
Bî-haber yaşıyor sünneti, farzı,
Dinsizlik parayla değil ki dostum...
Para hırsı sarmış tüm benliğini,
Çıplaklıkla döker güzelliğini,
Ortaya saçar tüm dişiliğini,
Basitlik parayla değil ki dostum...
Sözde herkes onun aşkı peşinde,
Bilmiyor ki âlem zevki peşinde,
Sanırsın dünyalar şevki peşinde,
Cahillik parayla değil ki dostum...
Sait'im ben onu yâr olur sandım,
Bu son aldanışım, yalana kandım,
Anladım yine ben boş yere yandım,
Densizlik parayla değil ki dostum...
16.02.2025 Samsun
Saat :17:36
Kayıt Tarihi : 16.4.2025 17:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!