İşler iyidir, cebimizde dolarından yurosuna, Türk Lirasına kadar bir dolu para vardır... Hemen arkadaşlarınız atılırlar, ''Oğlum bu sıralar paraya para demiyorsun ne iş?'' Paraya para denilmediği zaman her şeyi söyleyebilirsiniz...
Mangır denir bazı zaman mesela... Caddeye arabanızı park etmek için yanaşırsınız, avare biri yanaşır yanınıza ''Bir sakal at da şu garibi sevindir ağabey.'' der, para, o an da sakal olur... Kesilmeyen, kısaltılmayan, cepten havalanıp, garibanın cebine giren bir sakaldır o artık...
Bir de kara para vardır, kirli işlerde, gizli kapaklı işlerde kullanılan... Ama o paraya sahip ve iş yapan insanlar o paralarına hiç toz kondurmazlar, laf söyletmezler... Borsaya bir girer o para, Arap Sabunu ile en kalite şampuanla yıkanmış gibi piri pak olur çıkar... Kara para insanın hem yüreğini hem de ruhunu karartır durur...
Zaman zaman el kiri denir paraya... Parayı sevmeyenlerin çoğu için el kiridir... Dağıtırlar bir çok hayır sever insanlar, yakınlarına, tanıdıkları ya da tanımadıkları insanlara, bu da zekat olur çıkar, dağıtan kişinin hanesine artı puan olarak yazılır...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta