zamanda bir an bir parantez açtı kendine herkes
(ve bilemediler kibar küfür suresini
ve bilemediler yalnız insanların gidip öldükleri adresi
telefonlara da çıkmadı sevda, yatağında yüzükoyun
tadı yastıkta kalan dağınık, karanlık, miladi bir uykunun
ardında saklanan
sevgilisi uğruna buharlaşan nergisi
hepsi, bir uğultunun zengin kafiyesi sandı)
demir dev bir kapının gürültüsüyle kapandı
ansızın-içine kapanık, başı öne eğik kalan parantez..
Kayıt Tarihi : 13.9.2000 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)