Koştum
Dörtnala
İçimde
Dinmez endişem
Tenha yalnızlıklarım
Gözyaşım
Karanlıktı gece
Uzatıp gündüzü
Anlamsızca konuştu
Aklım
İki yana sallayıp başımı
Sana sığındım
Koştum
Bir ömür
Koşturdum
Kalbimi
Bu bitmez
Bir kör döğüş
Üzülme
Varsın dünya
Kendi etrafında
Dönsün
Kendiyle
Başlasın
Kendiyle kapansın
Son parantez
(16.11.2020 DA)
Davut AkdumanKayıt Tarihi : 10.1.2021 22:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Davut Akduman](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/10/parantez-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!