Parantezim ol sevgilim
Yaşamla ölüm arasında kısa mı kısa
Dudakların arası bir parantez
Eksik kalan herşey dökülsün boşluğa
Söylemeyi unuttuğun sözler mesela
Kirpiklerinden oluşan bir parantez
Bu tufandan kurtulacak ne varsa sığmalı
Kuşlar yeniden uçmalı sarp kayalarda
İlgisiz kaldığın herşey dökülsün boşluğa
Başarmak, ün, para, güç ve daha...
İki kaşın arasındaki o boşluk kadar
Değil mi ki kısacık bir dilim dünya
Sağ yana yaslasam hayata alınan yanımı
Sol yanda ' hemen şimdi! ' diyen duygular
Seninle doymadığım herşey dökülsün boşluğa
Suyu bulandıran boğa
Alnını kırıştıran dağlar
Parantezim ol sevgilim
Beni bu dışardan atsalar
İçinde ömrüm kalsa.
Kayıt Tarihi : 21.7.2004 01:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Cümlenin maksûdu bir amma rivâyet muhtelif...
“Muhibbî”
Kanûnî Sultan Süleyman
Anlamı: yarin muhteşem endamını, boyunu bosunu köylü adam gördüğü en muntazam şey olan ardıç ağacına benzetti; okumuş, mürekkep yalamış olanı da elif harfine benzetti ki düzgün bir çizgidir. söyleyişleri farklı farklı olsa da ikisinin de anlattıkları aynıdır
Temizyürek yâr i paranteze benzetince yâdıma geldi şiir..
TÜM YORUMLAR (1)