Parantez Şiiri - Mehmed Arif

paranteze alınmışım
sağım solum kapalı
beklerim kurtarsın diye
soylu bir kahramanı
çarpanım yok ki
kırayım zincirimi
eksiltene muhtacım
arttırsın çevikliğimi
etkisiz elemanı olmakmış kaderim
bu sürgün yurdunda evrenin
on üzeri bilmem kaç kere aldanmışım
yalan rengine dünyanın
elde var sıfır derken sevdiğim
mechule yol alıyorum
pi sayısının belirginliğine inat
bölenim terketmiş beni
toplasan neye yarar
eksi de olsa avucumda kalan
razıyım sonucuma ey hayat!