Bir nehir gemisi gibi kayıyorum
Takımyıldızlarının arasından
Pruvamın yardığı dalgalarla patlıyor
Derimin altında yaşayan evren derken
Uzun sürüyor bakışındaki sessizlik
Sözü ilk keşfeden insan
Biliyor muydu içine boşluğun da kaydığını
Sessizliğin o anakarasının
Hecelerin boğazındaki o kılçığın
O sönmemiş kirecin
Anlamın yükselen suyuyla
Kırılan dalgakıran arasındaki asma köprünün
Uzun sürüyor bakışındaki sessizlik
Kuşların tüylerinden çaldığın
Saati ve pusulayı yapıştırıyorsun bedenime
Oradan başlıyor açtığın göçebelik parantezim
Kayıt Tarihi : 13.8.2002 11:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)