Paranoyak Şiiri - Ramazan Çiçekli

Gökyüzü üzerine düşecek gibi,
yerin dibine girecek gibi oluyor
insan.
Gözlerini kapatıp nehrin akışına
atıyorum kendimi,
sırtüstü sürüklenip gidiyorum
Gözlerimi açtığında
güneşe bakamıyorum.
Bulutlar eğilip kulağıma birşeyler
fısıldıyor,
sisler arasında yalnız kalıyorum.
Cevap veremez insan
nehrin akışından
konuşamaz
gök gürültüsünden,
yağan yağmurdan sırılsıklam
bedenim.
Güneş ufka yakın
gökyüzü kızıla boyanmış
rüzgar seni bana getirir,
yeşil bir deniz arasından
Ayaklarım yere değdiğinde
ayağa kalkarım
ve dönüp dönüp kendi girdabımda
boğulup giderim çiğlıklar atarak.

8.1.14/bursa