Sazımın tellerinden acılı nameler kopar
Yalnızlık türküsünün sesleri odama dolar
Bir ölüm havası ki odam öyle kokar
Olmasaydı imanım, intihar etme hevesim var.
Sazımın tellerine asardım kendimi usulca
Ölümün en güzel yanı da bu olsa gerek.
En sevdiğinle, en sevdiğinin eliyle ölmek öylece
Gözlerden uzak yaşadığım bu hayatı
Yine kimsenin haberi olmadan bitirmek var
Haince, kendime kasdedip sonsuzlukta
Öldürmek, geride kalanların inadına hem de
Yasa kalmadan kibarca yok olmak tabutta
Aslında küçük bir kayığa atlayıp
Küreklere asılmak, kıyıdan olanca uzağa gitmek
Ve balıkların şarkısını duyana dek
Durmadan denizin koynuna varıp durmak niyetim
Sonra mı? Sonra o deli fırtınaları beklemek
Ölümü fırtınalı bir anda yaşayıp öyle ölmek
.....
Kendini, hak etmediği bir yaşamda
İnsan ölmeyi düşünmeye görsün hele
Hak edilmiş güzel sansasyonel ölümler peşinde
Bari hayat fakir ve ucuz geçti her zaman
Ölümüm çok sükseli olsun hevesinde
Bir gece sazı ele alıp böyle böyle ölmek dilemek
Hem de olmadık bir anda ve mekanda
Acem kızı çalıp, nazlı namelerle intihar etmek...
Kayıt Tarihi : 27.1.2017 12:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Özcan Yasdıbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/27/paranoya-sairi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!