Sonumu görüyorum senin kollarındayken
Ruhum sıkılıyor kafamsa hep karmaşık
Korkuyorum kaybetmekten tamda alışmışken
Gidersin birgün bıkarsın eskimiş gömlek gibi..
Yine dağıttım derdinden paranoya oluyorum
Peşpeşe yakıyorum cıgarayı içerisi toz duman
Usandım yoruldum sevgilim, gidenlerin arkasından
Fütursuzca koşturmaktan,yeni aşklar aramaktan..
Birgün gelecek sende bırakıp gideceksin sinemden
Ogün ağlamak,acı çekmek zor karanlık odalarda
Hıçkırmak yetersiz gelecek, sevgisizlik can yakacak
Artık dayanamam vururum kendimi şakaklarımdan..
Sözver bana ayvaşlım,aşkımı yetim bırakma
Dost olmasın tekrar İstanbul meyhaneleriyle
Bırak aşkı kendi haline yolunu bulur birlikteyken
Yeterki sabırlı ol derviş misali,mutlu olursun sevdiklerinle..
Yaz: Mehmet Ali Tuna
06/04/2007
Kayıt Tarihi : 10.4.2007 13:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/10/paranoya-oluyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!