tutunup güvensizliğin dallarına
güveni boğar zehirli sarmaşığıyla
yavaş yavaş koparır beyni kalpten
kalbi kopartıp göğüsten atar yanardağın alevine
yandıkça güler, güldükçe güler iblis
sonra beyni alır zincirler altına
her hatasında daralan bir tasma takar ona
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla