Veda,
Bütün sadeliklerden uzak kırılma noktası
Belki de bu yüzden sadece sade yaşantılar kalıyor ondan geriye
Yoksa onsuz geçmiyor günlerimiz…
Veda,
Zamansızlıkta sınır tanımayan kırılma noktası
Sevgili ellerinin arasından kayıp gider insanın
Sorunsuz bir cümle bile kuramaz
Her başlangıcın sonunda öylece durur
“Son” kelimesinin nezaretinde bir sonraki kayıplara nazır
Gönlümün bekleme salonunda sessizce bekler haykırışlarımı
Ve ben aynı ağlama nöbetlerinin senfonik duraklarında zamansızlığıma inat
Bir “elveda” diyememekten öteye gidemem
Veda,
Bir nefes zamansızlık provası
Çünkü hiçbir nefes sonsuz değildir…
29 MAYIS 2016 PAZAR
DOĞUBAYAZIT
Kayıt Tarihi : 14.6.2016 12:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!