Paranoya Şiiri - Şair MET

yeri yekta kıldı, dili sükut
sana haykırış geldi, bana yakut.

armağandadır maarifet sırrını bilmeli,
yakutu bozdurup haykırış dilemeli.

kopuş esnasında en ince yerinden zaman,
koptuğu yerden doğmalı, korkmayı bilen insan.

biri kudrete hesap verir, kadere selam;
baş yerde, akıl havada, kim bu adam?

yaradılıştan fukara belli yüzünden,
nasıl da tanımlıyor hayatı tren sesinden.

''ah be binmek vardı o trene'' diye bir his
''iyiki de binmemişsin kardeş''diyen bir dinsiz

ve seslendi oradan yirmi yıllık bir hissiz:
''sen de şaire malzeme oldun, deyime öküz''.

kafayı trenin penceresinden uzatan şair
dedi''alın size okuyun, sizli bir şiir

kopuş esnasında en ince yerinden zaman,
koptuğu yerden doğmalı, korkmayı bilen insan''.