Paranın kiri Şiiri - İsmail Çiftci

Parası olanlar dağdan aşıyor,
Parası olmayan yolda şaşıyor,
Herkes birbirine cepten bakıyor,
İnsanı temelden yıktın sen para.

Mahkeme açıldı haklı davaya,
Garibim sessizce durdu divana,
Seni gören piçler ak der karaya,
Adalet içine sıçtın sen para.

On iki ay çalışır ömrü yok olur,
Elleri hamurda karnı aç olur,
Evine dönerken boynu bükülür,
Çok fakir yuvası yıktın sen para.

Adaletin bumu söyle reva mı,
Gördüğüm gerçek mi yoksa rüyamı,
Neden öldürüyor insan insanı,
Kanlı irin gibi aktın sen para.

Çiftci İsmail'im ne haldir böyle,
İyiye yönel sen ne kalır elde,
Aklım yetmiyor ki,daha çok körpe,
Yeter yüz karası batsın bu bu para