Paramparça Gülüşler Şiiri - Mehmet Çoban ...

Gözlerdeki bitmeyen buğudan, sisten
Yedi iklim süregelen
Hak gaspına uğrayan
Mağdurların gamını, derdini gördüm
Süregelen sömürü düzeninde
İşçilerden
Köylülerden
Emekçilerden
Nice acı dolu destanlar dinledim
Darmadağın olan yüreklerden
Sessizlik içime süzülürken nice ağıtlar, vahlar derledim

Gizli ve sessiz bakışlar
Paramparça gülüşler
Dingin hayat
Eğri-büğrü uzanan yollar
Topraktan fışkıran çiçekler
Bedeniyle, canıyla
Özgürlük direnişi yazanlar
Huzursuz geçen günler, aylar, yıllar
Ciğerimdeki soluğu tüketecek olan ölüm
Yüzüne tükürülesi karanlık çöktü kaldı ülkemin üzerinde

Zulmü
Eşkıyayı
Cahili
Hırsızı alkışlamak
İnsanı ötekileştirmek
Duygusundan kurtulmak
Sevgiyi, özgürlüğü, barışı
Tüm dünya halkların kardeşliğini kabullenmek
Haksızlığın önünden eğilmeme erdemliğine ulaşmak ne güzel

Sevdikçe doyamadığım
Özledikçe ulaşamadığım
Hasreti çekilen
Toplumlarda her zaman arzulanan
Maddi dünyada; zafere doğru ilerleyen sosyal devrim
Soyut inançlar, menfaatler tüm maddi çıkar yakında bitecek

Özgürlükler için savaşanlar
Eşitlik için yollara düşenler
Dağlara çıkıp korkusuzca
Beyaz orduları tarumar eden
Sınıf sevdalısı
Kefensiz, tabutsuz yiğitler
Sermayenin belini kıracağınız günün mutluluğunu yaşıyorum.

Mehmet Çobanoğlu
23.04.2015
İstanbul