Paralel Şiiri - Ercan Keskin

Denizde dalga bir an içine çekilir ya
Nereden savrulduğu belirsiz bir rüzgarla
Hırsızlama panikle ulaşınca kıyıya
Kaybolur hemen apansızın bir dokunuşla

Ne bir kavgadan kopup gelmişti ne de aşktan
Teşbihte hata olmaz serseri mayın gibi
Dolaşırken mazide geçerken oralardan
Neydi ki bu anlamsız ayrılığın sebebi

Neydi bu yoksanışın umursamaz nedeni
Anlaşılmaz bir durum ne olabilirdi ki
Düş kırıklığı desem olmaz henüz çok yeni/
süreçti gerçek diye kabul edilmez sanki

Aşk böyle bir şey işte yanlış anlaşılma her
an her zeminde seni zor anında yakalar
Çözümsüz denklem gibi hayatı zindan eder
Bir bakarsın umarsız başına düşer aklar

Derler ki aşkın gözü kördür gerçeği görmez
Ta ki gün gelir çıkınca ortaya aydınlık
Yanılsamayı hakikat sanır geçit vermez
İş işten geçmiş ola yolun sonu ayrılık

Sonlu aşkı bir dizeye sığdırabilirsin
Bitimsiz sevda için yetmez terkibi bentler
Sen içselleştirdiğin o ölçümsüz yerdesin
Ne denli sevdiysen hep seni ifade eder

Sonsuzda kesişen ışınlar karar verirmiş
Bunlar paralel olsun olmasın hiç fark etmez
Sonu ayrılık olsa bile dostça bitseymiş
İyi niyetli dilekler asla boşa gitmez

Aşkı dostluğun aşkın hali kabul ederim
İç içeligi asla bozulmasın dilerim
Çünkü o tesadüflerle anlatılası bir
Bilmece değildir ki rastgele herhangi bir

O bize insan olduğumuzu duyumsatan
Duyguların en yücesi sevgiyi armağan
Ederken bizi sanat boyutuna çıkartan
Onu içten ifade etmemizi sağlayan
Gönülleri fetheden Leyla ve Mecnun gibi
Vahasız çöllerde diyar diyar dolaştıran
Hayal kahramanı bir efsaneler sebebi
Tutkulu tutkusuz her şekliyle kanıksatan