Paralar Gidiyor Şiiri - Abbas Paksoy

Nasıl oluyor, bilmem bu iş böyle.
Gidiyor oğlum, paralar gidiyor.
Eğer, sen biliyorsan, bana söyle.
Gidiyor oğlum, paralar gidiyor.

Bir anan vardır, halden de anlamaz.
Derdimi anlatırım, hiç dinlemez.
İdare edip, israfı önlemez.
Gidiyor oğlum, paralar gidiyor.

Her gün istiyor, bir çeşit entari.
Çantam da olsun der, eteğin yeri.
Terliğim de, takıma uysun bari.
Gidiyor oğlum, paralar gidiyor.

Ünlü mağazalar, düşmez dilinden.
Ne farkım var diyor, taze gelinden.
Ben bıktım usandım, bunun elinden.
Gidiyor oğlum, paralar gidiyor.

Evden habersiz, yemem bir kuruşu.
Her ay dönüp, bana hesap soruşu.
Para ver diye, başımda duruşu.
Gidiyor oğlum, paralar gidiyor.

Cep telefonu, icat oldu şimdi.
Kontör parası, benim cebe bindi.
Ayıptır; Karına harçlık ver, dendi.
Gidiyor oğlum, paralar gidiyor.

Bizim hatun, durmaz kendini över.
Her konuşmasında, hırslanıp söver.
Paksoy’um ah çekip, bağrını döver.
Gidiyor oğlum, paralar gidiyor.