Papaz Oldum Şiiri - Abbas Paksoy

Bekâr idim, bir kral gibi.
Bir avrat aldım, papaz oldum.
Görünmüyor, girdabın dibi.
Bir avrat aldım, papaz oldum.

Hiç bitmiyor, boş ofultusu.
Nereye gitsem, kurar pusu.
Berbat gelir, şer’in kokusu.
Bir avrat aldım, papaz oldum

Aklı da yetmez, akıl verir.
Bir hışımla, üstüme yürür.
Yalanı; Gavut gibi kürür
Bir avrat aldım, papaz oldum.

Her işime, burnunu sokar.
Keşke kalsaydım, öyle bekâr.
Hem beni, hem kendini yakar.
Bir avrat aldım, papaz oldum.

İblisten almış, can suyunu.
Şeytan sarmış, hıntış boyunu.
Hiç sevmedim, bunun huyunu.
Bir avrat aldım, papaz oldum.

Elim atik, işim çok şahbaz.
Evlenince; Oldum bir papaz.
Ne ayin yaptım, ne bir namaz.
Bir avrat aldım, papaz oldum.

Süslü- püslü, koşuyor cama.
Ben de; Adını koydum, mama.
Paksoy’um da, doymadı gama.
Bir avrat aldım, papaz oldum.