Papaz Karası Şiiri - Kadir Ünlü

Bırak demlensin;
Tomurcuk Rize Çayı gibi
Tavşan kanı olsun,tek şekerli,ince belli bardakta aşkın...
Sevdanın serserisi yorgun yüreğimde,
Hatta şaraba dönsün aşk bağımızda ki,
Papaz Karası üzümler...
Kuşlara yem olsun çubuğunda kalan cılız salkımlar bırak.
Bırak içsinler;
O Papaz Karası şarabı,
olmasın bardakları,yudumlasınlar aynı şişeden,ıslak dudaklarından sızarak al kırmızı damlaları.
Bırak sevişsinler yarı sarhoş,
Ateşli aşklarıyla buluştukları bağ evinde.
Ataerkillerin kendince yasakladığı,
Hatta deli gibi kıskandıkları,
İki deli aşık.
Yayılsın ormana soluk soluğa,
Taş pencereden ormana buharları,
Sevinsin çığlık çığlığa orman sakinleri canlılar,
Bırak,bırak hepsi mutlu olsunlar
Kendi sonunu kendi getiren,
Doyumsuz,aşk düşmanı zalim insanlar,
Gelip ormanı yakmadan.