evdeki düzenimin karmakarış olmasına sebep olan biri var evimde!..ben bizim evin papazı diyorum ona ya,ben böyle söyledikçe,iyice papazlanıyor!..bu papazın bir de sevgilisi var,ikide bir telefonla konuşuyorlar!..beni anlamadı sanıyorlar ama,anlamaz olur muyum hiç!..kim kimin sevgilisidir,kim kimin dostudur,düşmanıdır hepsini bilirim ben!..bizim evin papazının sevgilisi çok uzaklarda!.hatta okyanus ötesinde!..adını bile biliyorum,he valla!.:))ama söylemem,ketumum ben!..söylersem eğer,papaz iyice papazlanır sonra!..dedim de,artık bir şeyler düşünmem gerektiğini anlamış bulunuyorum!..
işte bu papaz,yetti imanıma canıma!..hani terliğini ayağına vermesem kızıyor,hazır yemeği tabağına koymasam kızıyor...sırtını keselemesem kızıyor!..sigara parası kalmasa kızıyor!..efendim desem kızıyor,demesem kızıyor!..bu durumda hem kendim için,hem de onun için geçerli bir karar vermem gerekiyor de mi yani!..insan hayata bir kere geliyor...huzur içinde yaşamak benim de hakkım olmalı!..ne diye evimin içini huzursuz duruma sokan bu papazın kahrını çekip durayım yani!.çekmeyeceğim işte!..
yarından tezi yok,mahkemeye gideceğim!..papazımı serbest bırakacağım!..topla palanı pırtını,git sevgilinin yanına diyeceğim!..
oh beh!..nihayet, uçup gitti papaz!.
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
"Karar verene kadar..."
Bütün papazlar aynıdır Örtmenim,
"Sıkıyı gördüler mi"
Pırrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.............:)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta